Overzichtelijk was de wereld

van The Thunderbirds,
alle problemen werden opgelost.
Apparaten hadden maar twee knoppen,
Een groene
( AAN ),
een rode
( UIT ).
Zaten er op mijn hoofd
maar zulke knoppen,
dan stond ik soms wel weken
mooi op UIT,
was ik een tevreden staande schemerlamp,
verscholen achter een dik gordijn.
Wat wil jij later worden jongen?
Kleiner, zei ik dan.
Dat is gelukt:
ik ben nu de kleinste van de wereld,
ik kan salto’s maken in een sleutelgat.
Wat grote mensen willen weet ik niet,
misschien willen zij de sleutel,
maar ze weten niet
dat die het allerkleinste is geworden,
en die sleutel…
die heb ik.
(Gelukkig past hij niet in ’t sleutelgat).