The next call

De bomen fluisteren namen
van bladeren,
die gevallen zijn.
Op verborgen wegen rusten zij,
op bijzondere wegen zien zij
het ongekende.
Ik had u zo graag willen ontmoeten,
Hendrik Nicolaas Werkman,
het onvervulde verlangen,
de onvervulde dromen.
De paarden, de gebogen mannen,
Tahiti en de Chassidische legenden.
Ik had u zo graag willen ontmoeten,
Hendrik Nicolaas Werkman,
maar het stormt nu,
takken geselen de hemel
om de bladeren die gevallen zijn.
Onopengesneden is zoveel gebleven.
Ik had u zo graag willen ontmoeten,
Hendrik Nicolaas Werkman.
Misschien ….
The Next Call?

Voor de expositie “Omzien in bewondering” in Museum Mohlmann en plaats vond in 2014, had ik een schilderij gemaakt als hommage aan de kunstenaar H. N. Werkman.

Dit is de tekst die bij het schilderij hoorde.

H.N.Werkman (1882-1945):

Wie bijzondere wegen gaat, ontmoet het bijzondere, wie de massa wil leeren kennen, begeve zich in het gewoel.

 

De verborgen wegen zijn het mooist,
op de onopengesneden bladen,
als het stilgedragene dat niemand weet,
dat niemand ziet, dan na den dood.