Logeren bij Opa en Oma

Op de radio werd met een plechtige stem
de waterstanden voorgelezen,
Nederland was veilig.
Dat vertelden ook de oude klok
en de porseleinen postduif
op de schoorsteenmantel.
Turend door de mica ruitjes
zat het tobbekind met gloeiend hoofd
voor de kolenkachel.
Het kende nog niet de tijd,
de gevaren van het water
en van het vuur
en de betekenis van de muffe doos
vol zwartgerande kaarten.